"ΟΡΕΙΑΣ"

O καλός καιρός ήταν αυτή την Κυριακή σύμμαχος των πεζοπόρων κι έτσι το πρωί 68 παλιοί και νέοι φίλοι της πεζοπορίας βρέθηκαν στο σταθερό μας ραντεβού. Αυτή τη φορά προορισμός ήταν η ευρύτερη περιοχή της Αγίας Παρασκευής, μιας ιστορικής κωμόπολης στο κέντρο του νησιού μας.
Η διαδρομή δεν ήταν κυκλική κι έτσι επιβιβαστήκαμε στα λεωφορεία και φθάσαμε στη θέση «Πετσοφάς», απ’ όπου ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας για το Ιερό της Κλοπεδής. Περπατώντας σε μονοπάτια του δάσους, δεξιά μας είχαμε τη θέα του κάμπου και του κόλπου της Καλλονής, ενώ αριστερά μας συναντούσαμε ρυάκια και πηγές νερού, με πιο χαρακτηριστική εκείνη του «Κουρού Τσεσμέ», δηλαδή της «ξερής βρύσης».
Φτάνοντας στο Ιερό της Κλοπεδής μας περίμενε ο Στρατής, φύλακας του Ιερού, από την Αγία Παρασκευή. Μας έδειξε το Ιερό, μας μίλησε στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο με τις παλιές και σύγχρονες φωτογραφίες από τη μεταφορά των αιολικών κιονόκρανων, ενώ η πρόεδρος του συλλόγου μας η Έλσα, μας ξενάγησε στην ιστορία του Ιερού, η οποία ξεκινά από τους Γεωμετρικούς χρόνους, τον 8ο αιώνα π.Χ. Τότε εικάζεται πως χτίζεται το πρώτο λατρευτικό κτίριο του Ιερού της Κλοπεδής, για τη λατρεία της θεάς Δήμητρας, από τους Αρισβαίους, στους οποίους ανήκε μέχρι τότε η περιοχή του Ιερού. Αργότερα στις αρχές του 6ο αιώνα π.Χ. η περιοχή πέρασε στη κυριαρχία των Μηθυμναίων, μιας εχθρικής προς τους Αρισβαίους πόλης. Αυτή την εποχή πιθανολογείται πως το Ιερό γίνεται μνημείο, με την ανέγερση ενός επιβλητικού ναού, στον οποίο δέσποζαν τα αιολικά κιονόκρανα και αργότερα, περί τον 5ο αιώνα π.Χ. στο χώρο προστέθηκε κι άλλος ένας ναός, αφιερωμένος στο θεό Απόλλωνα.
Με το πέρασμα των αιώνων, στο Ιερό και πάνω στα ερείπια αυτών των ναών, Ρωμαίοι και αργότερα Χριστιανοί έχτισαν τους δικούς τους ναούς, χρησιμοποιώντας πολλές φορές ως οικοδομικά υλικά, είτε τα ίδια τα κιονόκρανα, είτε τις πέτρες των παλιών ναών. Για αιώνες αυτός ο χώρος, ήταν χώρος θρησκευτικής λατρείας, αλλά και συνάντησης των ανθρώπων.
Μετά την ξενάγηση συνεχίστηκε η πεζοπορία μας προς το Μετόχι του Ταξιάρχη. Το Μετόχι αυτό ανήκει στην Ιερά Μονή Λειμώνος. Η παράδοση αναφέρει πως η έκταση, στην οποία βρίσκεται το Μετόχι, ανήκε σε έναν πλούσιο Τούρκο Αγά. Κάποτε το παιδί του Αγά αρρώστησε βαριά και παρέλυσε. Σε όποιο γιατρό και αν πήγαινε, δεν μπορούσε να το γιατρέψει. Απελπισμένος απευθύνθηκε στον ίδιο τον Άγιο Ιγνάτιο τον Αγαλλιανό, ικετεύοντάς τον να προσευχηθεί στον «Γραικό Θεό» με αντάλλαγμα να χαρίσει την έκταση αυτή, ώστε να χτιστεί εκκλησία. Με τις παρακλήσεις του Αγίου Ιγνατίου το παιδί του Τούρκου Αγά γιατρεύτηκε και αυτός με τη σειρά του χάρισε την έκταση, ευχαριστώντας με τον τρόπο αυτό τον Θεό. Χτίστηκε έτσι το μεγάλο μοναστήρι στο Μετόχι των Ταξιαρχών της Κλοπεδής. Με τον καιρό ερήμωσε και άρχισε να γκρεμίζεται. Τον Ιούλιο του 1951 ανακαινίσθηκε από τα θεμέλια επί ηγουμένου Πολύκαρπου Μωυσίδη, Αρχιμανδρίτη από τα Δάφια. Δυστυχώς όταν το επισκεφτήκαμε ο μοναχός που τα τελευταία χρόνια το διακονούσε δεν ήταν πια εκεί, επειδή λόγω ηλικίας δεν μπορεί πλέον να αυτοεξυπηρετηθεί και το Μετόχι ήταν έρημο.
Συνεχίσαμε παίρνοντας το κατηφορικό μονοπάτι που οδηγούσε προς το γεφύρι της Κρεμαστής, που ήταν και το τέλος της διαδρομής μας. Μετά από 20 λεπτά περίπου αντικρίσαμε από ψηλά επιβλητικό το πέτρινο τρουλωτό γεφύρι. Περπατώντας ανάμεσα σε ελαιόδεντρα δεν αργήσαμε να φτάσουμε στο εκκλησάκι του Αγίου Θεράποντα και από εκεί να περπατήσουμε λίγα μέτρα ως το γεφύρι.
Το Γεφύρι της Κρεμαστής αποτελούσε μέχρι και τον 20ο αιώνα το μοναδικό γεφύρι που συνέδεε το δρόμο Αγίας Παρασκευής – Στύψης, καθώς το σύγχρονο γεφύρι φτιάχτηκε μόλις το 1974. Το γεφύρι είναι μεσαιωνικό, αλλά δεν είναι αποδεδειγμένο πότε ακριβώς φτιάχτηκε. Μία πιθανή περίοδο κατασκευής θεωρείται η εποχή που κυριαρχούσαν οι Γατελούζοι στο νησί της Λέσβου (1355-1462) για την εξυπηρέτηση των στρατιωτικών σκοπών τους, αλλά και των εμπορικών αναγκών τους. Ωστόσο, αρχιτεκτονική και ιστορική έρευνα το τοποθετεί μεταγενέστερα, γύρω στον 16ο αιώνα, καθώς μοιάζει με τα ψηλοκρεμαστά ηπειρώτικα γεφύρια που χρονολογούνται από τον 16ο έως και τον 19ο αιώνα. Πρόκειται για ένα αριστούργημα τεχνικής που δείχνει τις γνώσεις των κτιστών και των ισναφιών της εποχής. Εντοιχισμένο στο μεγαλόπρεπο γεφύρι συναντούμε αρχαίο υλικό το οποίο εικάζεται ότι προέρχεται από το Αρχαίο Ιερό της Κλοπεδής, αλλά και από τα οικοδομικά υλικά ενός παλαιοχριστιανικού ναού, ερείπια του οποίου σώζονται σε κοντινή απόσταση, δίπλα από το εξωκλήσι του Αγίου Θεράποντα.
Η τοπική παράδοση έχει συνδέσει την κατασκευή του γεφυριού της Κρεμαστής με μια ιστορία παρόμοια με αυτή του γεφυριού της Άρτας, δηλαδή τον εντοιχισμό της γυναίκας του πρωτομάστορα στα θεμέλιά του. Την ιστορία, μας την μετέφερε η πρόεδρος του συλλόγου, η Έλσα, αλλά είναι καταγραμμένη και στο βιβλίο του Αγιαπαρασκευώτη λαογράφου Χρήστου Παρασκευαΐδη «Η παλαιά Αγία Παρασκευή Λέσβου».
Σύμφωνα με την ιστορία αυτή λοιπόν, την κατασκευή του γιοφυριού, ανέλαβαν δύο εργολάβοι, οι οποίοι όμως δεν κατόρθωναν να το στεριώσουν, γιατί ότι έχτιζαν τη μέρα, γκρεμιζόταν τη νύχτα. Τότε παρεμβαίνει ο συνήθης σε τέτοια θρύλος, με τη μορφή ενός πουλιού με ανθρώπινη λαλιά, που ζητά να χτίσουν στο γεφύρι για να στεριώσει, τη γυναίκα του «πρωτομάστορα». Αλλά οι εργολάβοι είναι δύο. Συμφωνούν λοιπόν να θυσιάσουν τη πρώτη που θα έφερνε την άλλη μέρα από το χωριό το φαγητό του συζύγου της. Η μοιραία γυναίκα τελικά ονομαζόταν Αρετή και ο σύζυγος της, άφησε τυχαίως δήθεν να πέσει το δακτυλίδι του στα θεμέλια της γέφυρας. Η Αρετή πήγε να το μαζέψει και οι χτίστες πρόλαβαν και την έχτισαν στο γεφύρι.
Στο γεφύρι μας περίμεναν και τα πούλμαν για την Αγία Παρασκευή. Στο χωριό μας περίμεναν το κρασί και οι μεζέδες, σε μια από τις όμορφες ταβέρνες – καφενεία της πλατείας.
Με ωραία διάθεση, γύρω στις 5:30 το απόγευμα, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Μια ακόμα εκδρομή του Ορειάς έφτασε στο τέλος της. Ραντεβού την επόμενη βδομάδα.

Χάρτης

Φωτογραφίες

Επιμέλεια

• Κείμενο: Δημήτρης Μάντζαρης
• Φωτογραφίες: Γιώργος Κουτλής

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΡΕΙΑΣ καλεί τα μέλη του συλλόγου σε ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση την Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017 και ώρα 18:00 στον 1ο όροφο του Πνευματικού Κέντρου της ενορίας του Αγίου Γεωργίου, απέναντι από τον ιερό ναό στην οδό Αγίου Γεωργίου (κοντά στη Μητρόπολη)...

 Κάντε κλικ στο συνημμένο αρχείο που ακολουθεί για να δείτε το σχετικό έγγραφο του συλλόγου:  Πρόσκληση γενικής συνέλευσης 2017

Η διαδρομή Πηγή-Αγιος Χαράλαμπος είναι σηματοδοτημένη από την ΕΤΑΛ με πρόγραμμα Leader. Ξεκινάει από το χωριό της Πηγής και διέρχεται από μια κατάφυτη κοιλάδα, όπου η βλάστηση φτιάχνει φυσικές καμάρες. Διασχίζουμε αρκετές φορές ένα ποταμάκι από τη μια μεριά στην άλλη, και βαδίζουμε στο καντερίμι (σε όσα μέρη του διασώζονται) που με κόπο έστρωσαν οι πρόγονοί μας για να πηγαίνουν στο εξωκλήσι και στα κτήματά τους. Ο τόπος παραπέρα είναι ελαιώνες αλλά και πλατάνια που έχουν φυτρώσει στην κοίτη του ποταμού. Η διαδρομή μας για κάμποσο γίνεται αγροτικός δρόμος με ήπια κλίση. Καταλήγουμε σε πευκοδάσος και έπειτα μια πεδιάδα με θαμνώδη βλάστηση, όπου συνήθως βόσκουν πρόβατα. Εκεί το έδαφος συχνά γίνεται λασπώδες. Απέναντι βλέπουμε να ασπρίζει το εξωκλήσι του Αγίου Χαραλάμπου, όπου φτάνουμε σε λιγότερο από μισή ώρα.
Εκεί ο τόπος έχει εγκαταστάσεις για υπαίθριο φαγητό, που χρησιμοποιείται κυρίως στο πανηγύρι, αλλά και από μικρές παρέες, όπως αυτή που συναντήσαμε εμείς, ντόπιων ή άλλων νοσταλγών της φύσης. Το εκκλησάκι αποπνέει μια αύρα κατάνυξης στον προσκυνητή.
Συνεχίζοντας ανεβαίνοντας ανάμεσα από τα βράχια προς το οροπέδιο του Ταύρου, από όπου ο πεζοπόρος απολαμβάνει τη θέα από ανατολικά προς τα παράλια της Μικράς Ασίας αλλά και δυτικά προς τα βουνά που ξεχύνονται όσο που φτάνει το μάτι.
Κλείνοντας τον κύκλο ξαναμπαίνουμε στο πευκοδάσος και παίρνουμε τον ίδιο δρόμο προς το χωριό της Πηγής, με εικόνες από προβατάκια και στάνες, λιομαζώχτρες και ραβδιστάδες, ανεμώνες και κουκουνάρες!

Χάρτης

Φωτογραφίες

Επιμέλεια

• Κείμενο: Γιώργος Κουτλής
• Φωτογραφίες: Γιώργος Κουτλής

Η διαδρομή μας αυτή την Κυριακή ξεκινάει από τον «Κουρού τσεσμέ» στην περιοχή του Πετσοφά, πιο πάνω από την Καλλονή. Θα κατευθυνθούμε από το «μονοπάτι των βοσκών» προς το Ιερό της Κλοπεδής, όπου και θα επισκεφτούμε τον αρχαιολογικό χώρο. Στη συνέχεια θα περάσουμε από το γραφικό Μετόχι των Ταξιαρχών της Ι.Μ. Λειμώνος και από εκεί θα καταλήξουμε στο γεφύρι της Κρεμαστής.

Θα συναντήσουμε στο διάβα μας πευκόφυτα δάση, ελαιώνες, πηγές και ποτάμια, αγροτικά τοπία, γεφύρια, ξωκλήσια και απομεινάρια άλλων εποχών.

Η διαδρομή δεν είναι κυκλική, είναι ήπια ως προς το γεωγραφικό ανάγλυφο, σε μονοπάτια και αγροτικούς δρόμους, με διάρκεια περίπου 4 ώρες.

Έχουμε μεριμνήσει έπειτα για φαγητό σε χώρο της περιοχής.

Αναχώρηση 09:00 από το My Market στο πάρκιγκ. Δηλώσεις συμμετοχής για το πούλμαν έως τις 14:00 του Σαββάτου 4/3, κατά προτίμηση ηλεκτρονικά (σε όσους έχει σταλεί η φόρμα με email), αλλιώς στην Αντωνία τηλ. 6946-306487

Παρακαλούμε για τυχόν ακυρώσεις ειδοποιείτε έγκαιρα τηλεφωνικά.

Εάν οι συμμετοχές ξεπερνούν κατά λίγο τις διαθέσιμες θέσεις του ενός πούλμαν, τότε θα τηρηθεί χρονική σειρά προτεραιότητας.

Εκτιμώμενη ώρα επιστροφής 18:00.

Φορέστε οπωσδήποτε πεζοπορικά μποτάκια.

Η Άνοιξη μπαίνει και ο ΟΡΕΙΑΣ με τη δυναμική των μελών του επιθυμεί να εκδράμει σε πεζοπορικά μονοπάτια και πολιτιστικά μνημεία πέρα από τη Λέσβο. Προορισμός μας την περίοδο της 25ης Μαρτίου η γειτονική Χίος, με αμέτρητες ομορφιές: τους λαλάδες, τη μαστίχα, τα ιστορικά μοναστήρια, τους παραδοσιακούς οικισμούς και προπάντων ένα δίκτυο πεζοπορικών διαδρομών που συστηματικά αναδεικνύεται από τους ντόπιους και διεκδικεί ευρωπαϊκή πιστοποίηση.

Η αναχώρηση θα είναι με πλοίο την Πέμπτη 23 Μαρτίου στις 20:00. Αλλιώς όσοι δεν μπορούν, φεύγουν την Παρασκευή 20:00 επίσης.

Η επιστροφή με το πλοίο θα είναι 05:30 από Χίο τη Δευτέρα 27 Μαρτίου.

Το πρόγραμμα θα ανακοινωθεί το επόμενο χρονικό διάστημα και περιλαμβάνει οργανωμένες πεζοπορίες και επισκέψεις στα σημεία κύριου ενδιαφέροντος, όπως τα Μαστιχοχώρια και το Μουσείο Μαστίχας, η Νέα Μονή κλπ.

Παρακαλούμε εκδηλώστε το ενδιαφέρον σας να συμμετέχετε, μέσω της ΦΟΡΜΑΣ που έχει σταλθεί με e-mail έως την Παρασκευή 3/3/2017 στις 14:00., προκειμένου να οργανωθεί η εκδρομή και να υπολογιστεί το κόστος.

Για τηλεφωνική επικοινωνία απευθυνθείτε στην πρόεδρο Έλσα Εγγλεζοπούλου - 6974118668.

Για όσους δε θα συμμετάσχουν στα καρναβαλικά δρώμενα την προσεχή Κυριακή της Αποκριάς, θα περπατήσουμε στην κυκλική διαδρομή Πηγή - Άγιος Χαράλαμπος και επιστροφή. Είναι μια συνήθης διαδρομή για τον ΟΡΕΙΑΣ και σηματοδοτημένη. Η πορεία είναι ομαλή, μέτριας δυσκολίας και διάρκειας 3,5 ωρών περίπου. Η μετάβαση θα γίνει με τα ΙΧ οχήματά μας. Αναχώρηση 10:00 π.μ. από το Σ/Μ My Market στο πάρκιγκ.

Επισημαίνουμε ότι χρειάζονται οπωσδήποτε πεζοπορικά μποτάκια. Πρωτίστως για την ασφάλειά σας αλλά και για τα ποταμάκια που θα περάσουμε και το λασπωμένο έδαφος που σε κάποια τμήματα θα συναντήσουμε, λόγω των πρόσφατων βροχοπτώσεων.

Το μήνυμα της Πέμπτης φαινόταν λίγο απειλητικό. «Παρά τον βροχερό καιρό», μας έλεγε, «το κυριακάτικο ραντεβού μας παραμένει σταθερό στις 10 το πρωί για να ανέβουμε στο Παλαιόκαστρο του Παλαιοκήπου στη Γέρα». Φαίνεται πως η προειδοποίηση για τον βροχερό καιρό αποθάρρυνε κάποιους φίλους. Έτσι την Κυριακή το πρωί, 21 τολμηροί πεζοπόροι ξεκινήσαμε από τον Παλαιόκηπο σε μια διαδρομή μέσα από ελιές, ομαλή στην αρχή και μέχρι την Παναγιά την Κρυπτή, τη Σπηλιώτισσα. Εκεί έγινε μια πρώτη στάση και η Έλσα, η πρόεδρος του συλλόγου, ανέλαβε να πει λίγα ενημερωτικά για το εκκλησάκι. Σύμφωνα λοιπόν με την παράδοση, το όνομα του το πήρε γιατί κτίστηκε σε ένα απόμερο μέρος μέσα σε μια σπηλιά που σχηματίζουν οι βράχοι. Οι περιποιημένοι χώροι γύρω από την εκκλησία παλιότερα το καλοκαιράκι έσφυζαν από ζωή, καθώς τα καλοκαιρινά πανηγύρια ήταν πολύ συνηθισμένα για τους κατοίκους του Παλαιόκηπου. Η παράδοση μάλιστα αναφέρει πως το χωριό δεν κατοικήθηκε ποτέ από Τούρκους στη διάρκεια της τουρκοκρατίας στη Λέσβο. Η αιτία, λένε, ήταν ένας γέρος που γύριζε γύρω από το χωριό και διέδιδε μεταξύ των μουσουλμάνων πως στο χωριό υπάρχει πανούκλα, εμποδίζοντας κάθε σκέψη για μόνιμη κατοικία των τούρκων εκεί. Ο γέρος αυτός δεν ήταν άλλος από τον μετέπειτα Άγιο Ερμόλαο, τον τιμώμενο άγιο του χωριού.
Ο Παλαιόκηπος είναι φημισμένος ακόμα γιατί εκεί γεννήθηκε το 1478 ο ξακουστός ναύαρχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα. Ο πατέρας του καταγόταν από τα Γιαννιτσά και η μητέρα του, ελληνίδα χριστιανή από τη Λέσβο, ονομαζόταν Κατερίνα. Ο Μπαρμπαρόσα θεωρείται οργανωτής του οθωμανικού στόλου, στον οποίο κατείχε τον βαθμό του ναυάρχου. Αργότερα έγινε σουλτάνος του Αλγερίου και τελικά Μπεϊλέρ Μπέης (Αρχιμπέης) του Αιγαίου, ένα από τα μεγαλύτερα οθωμανικά αξιώματα.
Μετά τις απαραίτητες αυτές «ιστορικές διαδρομές» των περιπατητών, συνεχίστηκε η πεζοπορική διαδρομή μέσα σε μονοπάτια ανάμεσα στο ελαιώνα, σε μια περιοχή γεμάτη ρυάκια και βλάστηση. Η διαδρομή γινόταν όλο και πιο ανηφορική ενώ μπροστά μας άρχισε να φαίνεται σε αρκετό υψόμετρο ο λόφος του Παλαιοκάστρου. Λίγο πριν την κορφή μια ακόμα αντιξοότητα έκανε την εμφάνιση της. Οι πρώτες ψιχάλες της βροχής. Οι πεζοπόροι δεν πτοήθηκαν. Τα απαραίτητα αδιάβροχα βγήκαν και η ανάβαση στη κορυφή συνεχίστηκε. Η κορυφή του Παλαιόκαστρου μας αποζημίωσε. Μια πανοραμική θέα όλων των χωριών της Γέρας και ο κόλπος της Γέρας μαζί με τον συννεφιασμένο ουρανό, συνέθεσαν μια εικόνα απίστευτης ομορφιάς.
Με λίγα λόγια η Έλσα μας ξενάγησε νοερά στο Παλαιόκαστρο, τα ερείπια του οποίου δείχνουν πως ήταν ένας χώρος – συγκέντρωσης, αλλά και παρατηρητήριο για να προστατεύονται οι κάτοικοι του χωριού από τους πειρατές. Τα ερείπια των τειχών του μαρτυρούν πως ήταν χτισμένα από μάρμαρα και σχιστόλιθους που αφθονούν στο διπλανό εγκαταλειμμένο λατομείο, καθώς και με ασβέστη, όπως μαρτυρούν κάποιοι παλιοί ασβεστοκάμινοι.
Συνεχίσαμε παίρνοντας τον κατηφορικό δρόμο της επιστροφής. Με τις σταγόνες της βροχής να ξαναεμφανίζονται απειλητικές, χωρίς να πτοηθούμε, περάσαμε μέσα από το παλιό λατομείο και συνεχίσαμε στα μονοπάτια ανάμεσα στον ελαιώνα. Μετά από 3 χιλιόμετρα περίπου φθάσαμε στο χωριό του Παλαιόκηπου. Ο καιρός μας έκανε το χατίρι και η βροχή ξεκίνησε μόλις επιστρέψαμε στα αυτοκίνητά μας. Για τους περισσότερους η εκδρομή συνεχίστηκε στη ταβέρνα – καφενείο του Πλακάδου με κρασί, ούζο και τοπικούς μεζέδες.
Μια ακόμα εκδρομή του Ορειάς έφτασε στο τέλος της. Ραντεβού την επόμενη βδομάδα.

Χάρτης

Φωτογραφίες

Επιμέλεια

• Κείμενο: Δημήτρης Μάντζαρης
• Φωτογραφίες: Γιώργος Κουτλής

Για την προσεχή Κυριακή ο καιρός προβλέπεται βροχερός. Όμως παρ’ όλα αυτά θα κάνουμε τον προγραμματισμό μας και η τελική απόφαση θα ληφθεί την ίδια μέρα το πρωί, εκτιμώντας τις τότε συνθήκες.

Η διαδρομή είναι Παλαιόκηπος - “Παλιόκαστρο” και την πραγματοποιήσαμε προηγούμενη φορά πριν 2 χρόνια. Την ξαναδοκιμάσαμε, είναι όμορφη, όμως απαιτεί καλή φυσική κατάσταση, επειδή κατά την άνοδο έχει 2 χλμ. περίπου έντονης ανηφορικής πορείας. Η κορυφή έχει θέα όλης της περιοχής. Κατά την κατάβαση το έδαφος είναι ακανόνιστα βραχώδες, οπότε για τη δική τους ασφάλεια αποκλείονται όσοι δεν φοράνε πεζοπορικά μποτάκια.

Διάρκεια περίπου 4 ώρες. Είναι κυκλική και η μετάβαση θα γίνει με τα προσωπικά μας οχήματα. Αναχώρηση 10:00 από το My Market στο πάρκιγκ.

Φορέστε οπωσδήποτε πεζοπορικά μποτάκια.

80 μέλη και φίλοι ανταποκρίθηκαν στη πρόσκληση του Ορειάς για την κυκλική διαδρομή Ι.Μ. Δαμανδρίου – Λαγκάδα – Ι.Μ. Δαμανδρίου την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017. Στον ήδη υψηλό βαθμό δυσκολίας που είχε «προαναγγελθεί» στην πρόσκληση του Συλλόγου, λόγω της μεγάλης διάρκειας της διαδρομής, ήρθαν να προστεθούν το κρύο και τα πολλά μποφόρ που μας επιφύλασσε το πρωινό της Κυριακής.
Η Ι.Μ. Δαμανδρίου, που χτίστηκε στα μέσα του 14ου αιώνα μ.Χ., βρίσκεται σ’ ένα γραφικό ύψωμα, ανατολικά του Πολιχνίτου, μέσα σε μια λιόφυτη περιοχή, που μπροστά της εκτείνεται ο Πολιχνίτος, το Λισβόρι και ο Κόλπος Καλλονής. Η πρόσβαση στο μοναστήρι είναι εύκολη, μ’ έναν τσιμεντοστρωμένο δρόμο μήκους 1,5 χιλιομέτρου από τον δρόμο Μυτιλήνης – Πολιχνίτου να σε οδηγεί σ’ έναν άνετο χώρο στάθμευσης ακριβώς έξω από τη μονή. Μπαίνοντας δεξιά, λειτουργεί Εκκλησιαστικό Μουσείο, στο οποίο ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει κομμάτια λεσβιακών πετρωμάτων, αρχιτεκτονικά μέρη παλαιοτέρων κτισμάτων, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, άμφια και άλλα σχετικά με τη λατρευτική ζωή αντικείμενα και ενθυμήματα.
Το 2006 εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι ο ιερομόναχος Μιχαήλ, που κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να το ανακαινίσει. Δυστυχώς δεν είχαμε την τύχη να τον συναντήσουμε, μιας και απουσίαζε για την τέλεση της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας σε κάποιο κοντινό χωριό. Στο όμορφο και φροντισμένο όμως προαύλιο της μονής, μας υποδέχθηκε ένας άλλος καλόγερος, που μέσα από μια σύντομη αλλά περιεκτική αναδρομή, μας διηγήθηκε την ιστορία του μοναστηριού μέχρι σήμερα.
Με το τέλος της επίσκεψής στο μοναστήρι ξεκίνησε η προγραμματισμένη διαδρομή μας, με πρώτο σταθμό το Μετόχι του Αη Γιώργη στα Μελαντά, 2 χλμ από την Μονή Δαμανδρίου. Εκεί η μοναχή Μαρκία μας διηγήθηκε ιστορίες από το Μετόχι, που αν μη τι άλλο ξεχώριζαν για την βαθειά πίστη προς τον Άγιο.
Αφήνοντας πίσω το Μετόχι του Αη Γιώργη, κατηφορίζοντας προς τον ποταμό της Λαγκάδας, συναντήσαμε το ξωκλήσι της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολύτριας, που η χάρη της γιορτάζεται στις 22 του Δεκέμβρη. Μετά από μια σύντομη στάση εκεί, ανηφορήσαμε το καλντερίμι προς την αρχαία Βρύσα, τη «Νιγίδα», όπου διατηρούνται ακόμα ερείπια του μεσαιωνικού οικισμού, καθώς και της μεσαιωνικής εκκλησιάς του Αγίου Γεωργίου Νιγίδας. Σύμφωνα με την ιστορία, γύρω στο 1560 ο Κιλίτζ Αλής πήρε από τον Σουλτάνο Σουλεϊμάν την άδεια να εποικήσει τη Σάμο. Κάτοικοι της Λέσβου οι οποίοι διώκονταν, βρήκαν εκεί καταφύγιο, πράγμα που εξηγεί και το όνομα του οικισμού «Μυτιληνιοί». Το καλοκαίρι του 2009, στα πλαίσια της αναθέρμανσης των σχέσεων και της αδελφοποίησης των Μυτιληνιών της Σάμου με τη Βρύσα Λέσβου, επισκέπτες από τη Σάμο λειτούργησαν τον ερειπωμένο πλέον ναό του Αγ. Γεωργίου Νιγίδας.
Συνεχίζοντας την πορεία μέσα στο δάσος, στα σύνορα της αρχαίας Νιγίδας με τη Λαγκάδα, μας περίμενε η ευχάριστη έκπληξη του καταρράκτη Ψω! Ένας καταρράκτης κρυμμένος μέσα στη πλούσια βλάστηση της περιοχής, σ’ ένα απόκρημνο τοπίο, με τα νερά του να πέφτουν με δύναμη και να δημιουργούν ένα μοναδικό θέαμα!
Έχοντας ήδη μετρήσει αρκετά χιλιόμετρα πεζοπορίας, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Κάτω από τη σκιά των πεύκων κινηθήκαμε παράλληλα με το ποτάμι (αντίθετα με τη φορά του), μπήκαμε για λίγο σε χωματόδρομο και στη συνέχεια ανηφορήσαμε ένα στενό μονοπατάκι χαραγμένο ανάμεσα σε ελαιώνες και θάμνους. Τέλος συναντήσαμε τον αγροτικό δρόμο που κατέληγε στο μοναστήρι του Δαμανδρίου.
Εκεί μας περίμενε με το πούλμαν ο Σωτήρης, που μας οδήγησε σε καφενείο των Βασιλικών για το προγραμματισμένο γεύμα μας. Σπιτικές γεύσεις και βιολογικό κρασάκι ήρθαν να αναπληρώσουν τις χαμένες δυνάμεις μετά από 16,5 χιλιόμετρα και 5,5 ώρες πεζοπορίας!
Γύρω στις 6:00 το απόγευμα επιβιβαστήκαμε για την επιστροφή μας στη Μυτιλήνη. Ακόμη μια ενδιαφέρουσα πεζοπορία με τον Ορειάς είχε φτάσει στο τέλος της.
Ραντεβού την επόμενη βδομάδα. Ως τότε φίλοι μου να είστε όλοι καλά και να περνάτε όμορφα!

Χάρτης

Φωτογραφίες

Επιμέλεια

• Κείμενο: Στρατούλα Βαΐτη
• Φωτογραφίες: Γιώργος Κεχαγιάς, Γιώργος Κουτλής

Τα λουλουδάκια άρχισαν να ξεμυτάνε στους αγρούς! Για την ερχόμενη Κυριακή η διαδρομή που έχουμε προετοιμάσει είναι από τις πιο πλούσιες σε φυσικές ομορφιές. Θα απολαύσετε ελαιώνες, δάσος, πλατάνια, ποτάμια, γεφύρια, καλντερίμια, εξωκλήσια, παλαιό οικισμό και έναν άγνωστο σε πολλούς εντυπωσιακό καταρράκτη.

Μολονότι είναι κυκλική, για να διευκολύνουμε τη μετακίνηση θα πάμε με πούλμαν στην Ι.Μ. Δαμανδρίου Πολυχνίτου, απ’ όπου θα ξεκινήσει η πεζοπορία. Το έδαφος είναι ομαλό, αλλά η διαδρομή είναι απαιτητική λόγω της απόστασης που θα διανύσουμε, περίπου 4,5 ώρες. Έχουμε μεριμνήσει για φαγητό έπειτα σε καφενείο-εστιατόριο της περιοχής.

Αναχώρηση 09:00 από το My Market στο πάρκιγκ. Δηλώσεις συμμετοχής για το πούλμαν έως τις 14:00 του Σαββάτου 11/2, κατά προτίμηση ηλεκτρονικά (σε όσους έχει σταλεί η φόρμα με email), αλλιώς στην Αντωνία τηλ. 6946-306487

Παρακαλούμε για τυχόν ακυρώσεις ειδοποιείτε έγκαιρα τηλεφωνικά.

Εάν οι συμμετοχές ξεπερνούν κατά λίγο τις διαθέσιμες θέσεις του ενός πούλμαν, τότε θα τηρηθεί χρονική σειρά προτεραιότητας.

Εκτιμώμενη ώρα επιστροφής 19:00.

Φορέστε οπωσδήποτε πεζοπορικά μποτάκια.