"ΟΡΕΙΑΣ"

Συννεφιασμένη ξεκίνησε η Κυριακή της 19ης Μαρτίου 2017, με υποψία βροχής που ευτυχώς δεν επιβεβαιώθηκε! Αυτό σε καμία περίπτωση βέβαια δεν θα μπορούσε να αποτρέψει τους φίλους και τα μέλη του Ορειάς από την προγραμματισμένη πεζοπορία τους στην περιοχή της Καλλονής και συγκεκριμένα στο σηματοδοτημένο μονοπάτι που ενώνει το μοναστήρι της «Μυρσινιώτισσας» με αυτό του «Λειμώνος». Πόσο μάλλον όταν εκτός της περιπατητικής διαδρομής, το πρόγραμμα περιλάμβανε και προηγούμενη εκπαίδευση στις Πρώτες Βοήθειες από στελέχη του παραρτήματος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον λοιπόν ξεκινήσαμε και σε περίπου μια ώρα φτάσαμε με το πούλμαν στο Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας στην Αγ. Παρασκευή. Στον όμορφο και φιλόξενο χώρο του Μουσείου, μας περίμεναν η Πρόεδρος και τα στελέχη της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στη Λέσβο. Μετά το καλωσόρισμα της Προέδρου Αντιγόνης Πιπεράκη και μιας σύντομης γνωριμίας με την Ομάδα, τα αγόρια και τα κορίτσια της Ε.Ο.Δ. με πολλή διάθεση και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τόσο σε θεωρητικό όσο και πρακτικό επίπεδο, προσπάθησαν να μας εκπαιδεύσουν στις Πρώτες Βοήθειες και ιδιαίτερα στα περιστατικά από τα οποία «κινδυνεύουν» περισσότερο οι πεζοπόροι που παίρνουν τα βουνά και τα λαγκάδια και δεν είναι εύκολη η πρόσβαση σωστικών συνεργειών όταν (ο μη γένοιτο...!) παραστεί τέτοια ανάγκη.

Η εκπαίδευση αποδείχτηκε τόσο ενδιαφέρουσα για τα μέλη του Ορειάς, που η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε και έστω και καθυστερημένα έπρεπε να φύγουμε για την προγραμματισμένη πεζοπορία μας. Η παρέα όμως με τα περισσότερα στελέχη της Ε.Ο.Δ. συνεχίστηκε, μιας και θέλησαν να είναι συνοδοιπόροι μας στη σημερινή διαδρομή. Αν και η διαδρομή έπρεπε να «περιοριστεί» λίγο, προκειμένου να μην μας πιάσει η νύχτα, αυτό σε τίποτα δεν περιόρισε την ομορφιά της.

Από τον «Πετσοφά», που μας άφησε ο οδηγός μας Σωτήρης με το πούλμαν, πήραμε το σηματοδοτημένο μονοπάτι για το γυναικείο μοναστήρι της «Μυρσινιώτισσας». Το μοναστήρι βρίσκεται 2 χιλιόμετρα βορειότερα της Καλλονής. Η παράδοση θέλει το μοναστήρι της «Κοιμήσεως της Θεοτόκου» να μετονομάστηκε σε «Μυρσινιώτισσας» λόγω της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας που βρέθηκε μέσα στις μυρσίνες (μυρτιές) που φύονται στην κοιλάδα που είναι χτισμένο το μοναστήρι.

Προς το μεσημεράκι, ο ήλιος μας τίμησε λίγο παραπάνω με την παρουσία του και έτσι συνεχίζοντας την όμορφη και ομαλή διαδρομή μας, περνώντας τον αγροτικό δρόμο, μπήκαμε στο γραφικό μονοπάτι που θα μας οδηγούσε στη Μονή Λειμώνος. Περπατώντας μέσα στο ανοιξιάτικο πλέον τοπίο και περνώντας ένα μικρό ποταμάκι με τα καθαρά νερά του φτάσαμε μετά από πεζοπορία μίας περίπου ώρας στην πανύψηλη και επιβλητική Μονή Λειμώνος.

Πρόκειται για τη Μονή του Αγ. Ιγνατίου, η οποία έγινε περισσότερο γνωστή ως Μονή Λειμώνος, εξαιτίας του λιβαδιού (λειμώνα) μέσα στο οποίο είναι χτισμένη. Η επιγραφή στην είσοδο της μονής μας πληροφορεί για το έτος ιδρύσεως της από τον κτήτορα αυτής, Αγ. Ιγνάτιο τον Αγαλλιανό. Το 1526 λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος Μήθυμνας Αγ. Ιγνάτιος ο Αγαλλιανός, έχτισε το αντρικό αυτό μοναστήρι πάνω στα ερείπια ενός βυζαντινού μοναστηριού και το αφιέρωσε στον Ταξιάρχη Μιχαήλ. Μετά την αναγνώριση της αγιότητας του από την Εκκλησία, μετονομάστηκε σε Μονή Αγ. Ιγνατίου. Τόσο το Καθολικό, όσο και ο αύλειος χώρος είναι άβατα στις γυναίκες. Εξαίρεση πραγματοποιείται κατά τον πανηγυρικό εορτασμό του Aγίου στις 14 κάθε Οκτώβρη.

Το μοναστήρι μετά από πέντε αιώνες συνεχούς λειτουργίας, συνεχίζει μέχρι σήμερα να συμβάλλει στην πνευματική, κοινωνική και φιλανθρωπική ζωή του τόπου. Πρόσφατα, στα πλαίσια του προγράμματος «Ανάδειξη και προβολή του πολιτιστικού πλούτου της Μονής Λειμώνος Λέσβου με τη χρήση νέων τεχνολογιών», δημιουργήθηκε ψηφιακή βιβλιοθήκη που ως στόχο έχει την προβολή της γραπτής πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία έχει αποθησαυριστεί στα ράφια και τις προθήκες της βιβλιοθήκης της μονής με τα 5.000 περίπου βιβλία και έντυπα.

Μετά την επίσκεψη και περιήγησή μας στους χώρους της μονής, επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν με προορισμό το εστιατόριο που είχε κανονιστεί να γευματίσουμε. Ευτυχώς η διαδρομή Καλλονή – Παράκοιλα είναι σύντομη και έτσι γρήγορα βρεθήκαμε στο εστιατόριο που θα ικανοποιούσε την πείνα μας... που από ώρα είχε αρχίσει να γίνεται έντονη! Με θέα τη θάλασσα απολαύσαμε τους νόστιμους μεζέδες και το ωραίο φαγητό του εστιατορίου, συνοδεία εύγεστου και γλυκόπιοτου οίνου!

Χορτασμένοι από κάθε άποψη και χαλαρωμένοι από το κρασάκι, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Μια ακόμη όμορφη και «γεμάτη» Κυριακή είχε φτάσει στο τέλος της. Το επόμενο ραντεβού για τους φίλους του Ορειάς θα καθυστερήσει λίγο, αφού τα μέλη του θα εκδράμουν το Σ/Κ του Ευαγγελισμού περπατώντας μονοπάτια της γειτονικής Χίου!
Ως τότε φίλοι μου να είστε όλοι καλά, να περνάτε όμορφα και εις το επανιδείν!

Χάρτης

Φωτογραφίες

Επιμέλεια

• Κείμενο: Στρατούλας Βαΐτη
• Φωτογραφίες: Beate Ray, Γιώργος Κουτλής