"ΟΡΕΙΑΣ"

Αυτή την Κυριακή περπατήσαμε στην περιοχή της Αγιάσου.
Ξεκινήσαμε με επίσκεψη στο εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου. Ένα όμορφο εκκλησάκι πάνω σε ένα βουνό, ύψους κοντά στα 900 μέτρα, από όπου είχαμε πανοραμική θέα της Αγιάσου και του Ολύμπου.
Μετά με πούλμαν πήγαμε λίγο πιο κάτω, στο Σκοτεινό και ξεκίνησε η περιπλάνηση μέσα στον καστανιώνα. Περπατήσαμε στενά μονοπάτια, άλλοτε κατηφορικά και άλλοτε ανηφορικά περνώντας μέσα από εγκαταλελειμμένους κήπους με γκρεμισμένα καλύβια, που κάποιες εποχές θα ήταν καλλιεργημένοι και θα έσφυζαν από ζωή. Ακολουθήσαμε ένα ποταμάκι, συχνά μπαινοβγαίνοντας στην κοίτη του και κάποια στιγμή μπήκαμε στην Αγιάσο.
Οι περισσότεροι από μας πήγαν και προσκύνησαν την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας στη γνωστή εκκλησία. Εγώ προτίμησα να πάω σε ένα εκκλησάκι που το αγαπώ ιδιαίτερα, στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής.
Έτσι τελείωσε η πεζοπορία, αυτής της Κυριακής, που ήταν σχετικά μικρή, αλλά πάρα πολύ όμορφη.

κείμενο: Μάγειρας Νίκος

Η πεζοπορία της 08-03-2020 έγινε στην περιοχή της Αγιάσου, μια περιοχή που μας ξαφνιάζει όποτε την επισκεπτόμαστε με τα ατέλειωτα ποικίλα μονοπάτια και την ομορφιά της φύσης κάθε εποχή. Αυτή τη φορά, η συντροφιά μας των 54 πεζοπόρων με σύμμαχο ανοιξιάτικο καιρό, γράψαμε στο κοντέρ μας 7,09 χλμ σε 3 ώρες και 15 λεπτά, με αφετηρία το περιποιημένο εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου (Αη Πανέρα, όπως λένε οι ντόπιοι) που προσφέρει θέα προς το δικό μας βουνό των θεών, στο χωριό της Αγιάσου και άλλες κορυφές μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι, κατηφορίσαμε τη ρεματιά του Σκοτεινού, που κάθε άλλο παρά Σκοτεινό είναι, κινηθήκαμε παράλληλα με το ποτάμι, διασχίζοντας υδάτινα περάσματα και βγήκαμε στα Λασπούδια με περιβόλια φροντισμένα. Από κει περάσαμε στο Βάλανο και καταλήξαμε στον Απέσο, μέσα από πέτρινες πατωμένες (ή πατουμένες) και μονοπάτια στρωμένα με χρυσαφιά φύλλα και ψηλούς, γυμνούς για την ώρα κορμούς που προετοιμάζονται για την πράσινη ανοιξιάτικη φορεσιά τους, κάτι που προβλέπεται να μεταμορφώσει το τοπίο σε κάτι τελείως διαφορετικό και εξίσου, αν όχι περισσότερο εντυπωσιακό. Πριν μπούμε στο χωριό για να προσκυνήσουμε την Παναγία,περάσαμε από τον Άγιο Σπυρίδωνα, γεμάτο αμυγδαλιές, τον προάγγελο της άνοιξης. Η μέρα μας τέλειωσε ως συνήθως σε ταβέρνα της ευρύτερης περιοχής, όπου ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τις επόμενες μας περιπέτειες.

κείμενο: Κεχαγιά Ράνια

Χάρτης

Φωτογραφίες

Επιμέλεια

• Κείμενο:  Νίκου Μάγειρα, Κεχαγιά Ράνια
  
• Φωτογραφίες:   Δημήτρης Σταματέλλης, Νίκος Μάγειρας