Η πεζοπορία της Κυριακής 26 Νοεμβρίου 2017 προβλεπόταν ιδιαίτερα απαιτητική, μιας και η διάρκειά της θα ήταν 5 ώρες! Παρ’ όλα αυτά και κυρίως πάρα τις άστατες καιρικές συνθήκες, 50 φίλοι και μέλη του Ορειάς, συγκεντρωθήκαμε στις 9:30 το πρωί στο γνωστό σημείο, για να επιβιβαστούμε στο πούλμαν που θα μας πήγαινε στο Αμπελικό.
Μετά από διαδρομή που δεν κράτησε ούτε ώρα, φτάσαμε στο σημείο που θα ξεκινούσε η πεζοπορία μας. Ακολουθώντας τον δασικό δρόμο στα δεξιά του κεντρικού δρόμου προς Ρογκάδα, προχωρήσαμε αρκετά κατηφορίζοντας μέσα στο πευκοδάσος, απολαμβάνοντας τα όμορφα χρώματα που προσφέρει η φύση αυτή την εποχή του χρόνου.
Τα σύννεφα ψηλά στον ουρανό είχαν αρχίσει σιγά σιγά να μαζεύονται, αλλά όλοι είχαμε την κρυφή ελπίδα ότι η βροχή θα μας έκανε τη χάρη και δεν θα ξεκινούσε πριν τελειώσουμε τη διαδρομή μας. Μ’ αυτή τη σκέψη και με ανεβασμένη διάθεση φτάσαμε στον πρώτο μας σταθμό.
Μετά από 10λεπτη ξεκούραση συνεχίσαμε την πορεία μας για να συναντήσουμε το γεφύρι στην περιοχή «Κότσινας». Εκεί, έγινε η δεύτερη στάση μας. Αν και δεν ήταν η πρώτη φορά για αρκετούς από μας που βρισκόμασταν στο γεφύρι αυτό, εντυπωσιαστήκαμε το ίδιο από την ομορφιά του τοπίου και ιδιαίτερα από τη θέα του ποταμιού με τις ιδιαίτερες πέτρες του που λες και είναι πασπαλισμένες με χιόνι!
Συνεχίζοντας ανηφορικά για τη Μικρή Λίμνη, άρχισαν να πέφτουν και οι πρώτες ψιχάλες. Κάπου εκεί αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι μάλλον δεν θα μας έκανε τη χάρη η βροχή. Και δυστυχώς οι φόβοι μας επαληθεύτηκαν!
Τα τελευταία χιλιόμετρα της διαδρομής μέσα στο δάσος έγιναν κάτω από δυνατή βροχή που μας μούσκεψε στην κυριολεξία μέχρι το κόκαλο! Ιδανικές συνθήκες για ένα ξεγυρισμένο κρυολόγημα!
Όπως ήταν επόμενο κάθε όμορφη διάθεση χάθηκε και το μόνο που μας ενδιέφερε πλέον ήταν να βρεθούμε το συντομότερο δυνατό στο πούλμαν για την επιστροφή μας στη Μυτιλήνη.
Καμία φυσικά διάθεση δεν υπήρχε και για το reserve μας στο ιδιαίτερο μέρος που είχαμε προγραμματίσει να φάμε. Όπως ήταν λογικό, η κράτησή μας ακυρώθηκε με την υπόσχεση να το επισκεφθούμε με την πρώτη ευκαιρία και με τις κατάλληλες συνθήκες. Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά άλλωστε από τη στιγμή που όλοι στάζαμε και μοιάζαμε περισσότερο με ναυαγούς παρά με πεζοπόρους!
Κάπως έτσι άδοξα έληξε η διαδρομή μας. Ελπίζω κι εύχομαι οι επόμενες πεζοπορίες μας αν και χειμωνιάτικες να είναι τουλάχιστον στεγνές!
Φωτογραφίες
View the embedded image gallery online at:
https://oreias.gr/index.php/diadromes/pezoporiki-sezon-2017-2018/item/119-26-11-2017-ampeliko#sigProGalleriab08f5a27fb
Επιμέλεια
- Κείμενο: Στρατούλα Βαΐτη
- Φωτογραφίες: Στέλλα Μακρή, Χριστίνα Κουρτζή
