Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε στην περιοχή νότια του Μανταμάδου μια πεντάμορφη νεαρή βοσκοπούλα. Το δέρμα της είχε χρώμα φωτεινό λευκό σαν το γάλα που γέμιζε καθημερινά τις καρδάρες της. Τα δε μαλλιά της, σγουρά και μακριά ίσαμε την κοιλιά της, χρώματος λαμπερό καστανόξανθο σαν τις ακτίνες του ήλιου που τη χάιδευαν ολημερίς. Τα μάτια και το πρόσωπό της ήταν τόσο όμορφα που τα παλικάρια της γύρω περιοχής μαγεύονταν με μια ματιά της! Κατέφθαναν καθημερινώς να τη ζητήσουν σε γάμο. Όμως ο Πονηρός της είχε πάρει τα μυαλά και δεν της επέτρεπε να θαμπωθεί από την ομορφιά τους. Της είχε φυτέψει μίσος άσβεστο για οποιοδήποτε άλλο αρσενικό και έτσι αφού τα παρέσερνε σε ξέφρενο "διονυσιακό" χορό, τα πετούσε πάνω από τον καταρράκτη της περιοχής, γνωστό στις μέρες μας ως Μαν Κάτσα (μανιασμένη σάρκα), όπου έβρισκαν τραγικό θάνατο…
Τι λέτε να σας "παρασύρουμε" σε "διονυσιακό" χορό στα μέρη της πεντάμορφης βοσκοπούλας;
Όσοι το επιθυμείτε, ραντεβού την Κυριακή 9 Ιανουαρίου στις 09:30 στη διασταύρωση του Αγίου Στεφάνου (που βρίσκεται αμέσως μετά τη διασταύρωση του Μαν Κάτσα γιατί έχει μεγαλύτερο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων). Θα κινηθούμε ως εκεί με δικά μας μέσα και γι' αυτό ας φροντίσουμε να πάρουμε μαζί μας και όποιους δεν έχουν δικό τους μέσο μεταφοράς.
Η διαδρομή θα είναι εύκολη με σημεία μέτριας δυσκολίας κατά τις διασχίσεις της ρεματιάς και θα είναι κυκλική. Θα πεζοπορήσουμε περίπου 10 χλμ σε περίπου 4,30 ώρες. Απαραίτητα θεωρούμε το μακρύ παντελόνι, τα παπούτσια πεζοπορίας και ένα ζευγάρι κάλτσες, αφού μπορεί να βραχούμε στα περάσματα της ρεματιάς! Και για τους πολύ τολμηρούς ας υπάρχει και μαγιό στο σακίδιο…
Λόγω των καταστάσεων που βιώνουμε αυτές τις ημέρες τόσο στο νησί μας όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα δεν ναυλώσαμε λεωφορείο και ούτε κλείσαμε ταβέρνα αυτή τη φορά. Λυπόμαστε για την αναστάτωση και ευχαριστούμε για την κατανόηση.
Καλή μας αντάμωση!
