Βαδίζοντας στην τελευταία διαδρομή της περιόδου αυτής, βρεθήκαμε στην περιοχή της Γέρας και συγκεκριμένα στο Τάρτι.

    Η αρχική πορεία που ακολουθήσαμε ήταν μέσα από αγροτικό δρόμο με ελαιώνες, αγναντεύοντας από την δεξιά μας πλευρά τις παραλίες Τάρτι και Τσάφ. Ακολουθώντας το μονοπάτι, από την δεξιά μας πλευρά σκαρφαλώσαμε στην πλαγιά λόφου που, μας οδήγησε στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής που το σκεπάζει μια μεγάλη κουμαριά. Πίσω από το εκκλησάκι υπάρχει μια μικρή σπηλιά, κατεβαίνεις δυο τρία σκαλοπάτια και φθάνεις σε μια πηγή που το νερό της θεωρείται αγίασμα. Συνεχίζοντας το ανέβασμα, τριάντα μέτρα πιο πάνω συναντήσαμε την «Πελεκανιά» όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι (από το πελεκώ). Μας προκάλεσε δέος ο κάθετα κομμένος βράχος, σε ύψος δέκα περίπου μέτρων και πλάτος είκοσι. Είναι ένα από τα αρχαιότερα λατομεία του νησιού. Φαίνονται καθαρά τα σημάδια του καλεμιού επάνω στο βράχο.
    Η ανηφορική μας πορεία διακόπτεται από αγροτικό δρόμο ο οποίος μας οδηγεί ανατολικά σε ένανπέτρινο όγκο. Ένα απότομο ακρωτήρι με κάθετα βράχια. Είναι ο «Ντάλαντος» στην τοπική διάλεκτο. Καλείται όμως «Τάνταλος» και σίγουρα το αρχαίο αυτό όνομα έχει σχέση με τις οικιστικές εγκαταστάσεις εδώ γύρω. Κάτι καλύβια βρίσκονται στον αυχένα του. Υπήρχε κρησφύγετο ανταρτών εκεί το 40. Η θέα από εκεί μας αποζημίωσε για τον κόπο που κάναμε για να φτάσουμε ως εκεί. Αριστερά θαυμάζαμε τις βραχονησίδες Μυρσίνια και το Λιγωνάρι, ενώ δεξιά τις παραλίες Αντιτσάφ, Τσάφ και Τάρτι.
    Κατεβαίνοντας ακολουθήσαμε το δαιδαλώδες μονοπάτι με τις ελιές που μας οδήγησε στη θάλασσα και συγκεκριμένα στη παραλία Τσάφ με τις εξοχικές κατοικίες και το μόλο με τις ψαρόβαρκες. Από εκεί σε λίγα λεπτά ήμασταν στο σημείο που είχαμε ξεκινήσει στη παραλία Τάρτι. Η βουτιά στην θάλασσα μας δρόσισε από την ζέστη της ημέρας. Αυτό που ήρθε να ολοκληρώσει την διαδρομή μας ήταν οι κρύες μπίρες, το φαγητό και ο χορός που ακολούθησε.

 Χάρτης

Φωτογραφίες

Επιμέλεια

• Κείμενο: Θεμιστοκλής Οσμανλής
• Φωτογραφίες: Θεόδωρος Κουρουγένης, Βeate Ray