Εκτύπωση αυτής της σελίδας

09/04/2017 ➡ Ανεμώτια - Πτερούντα - Bαθύλιμνος

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)
09/04/2017 ➡ Ανεμώτια - Πτερούντα - Bαθύλιμνος 09/04/2017 ➡ Ανεμώτια - Πτερούντα - Bαθύλιμνος Ορειβατικός Πεζοπορικός Σύλλογος Λέσβου "ΟΡΕΙΑΣ"

Με ιδιαίτερο φυσιολατρικό ενδιαφέρον η σημερινή πεζοπορία, μιας και ο στόχος της ήταν να θαυμάσουμε από κοντά το Ροδόδενδρον το κίτρινο (Rhododendron luteum) κοινώς αγούδουρα. Έτσι λοιπόν περί τα 55 άτομα, το πρωινό της Κυριακής των Βαΐων 9 Απριλίου, ξεκινήσαμε με προορισμό βορειοδυτικά του νησιού, για την Ανεμώτια. Από κει θα ξεκινούσε η πεζοπορία μας για να συναντήσουμε το μοναδικό αυτό φυτό, αφού απαντάται μόνο στη Λέσβο σε όλη την Ευρώπη!

Σύμφωνα με πληροφορίες που αντλούμε από τα «Φυτά της Λέσβου» των Μάκη και Βαγγέλη Αξιώτη, το φυτό αυτό με τα όμορφα κίτρινα άνθη και το γλυκό και διακριτικό άρωμα είναι αρκετά επικίνδυνο. Κι αυτό γιατί τα άνθη του είναι τοξικά και η κατανάλωσή τους μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο ζώα και ανθρώπους. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Ξενοφώντα στο έργο του «Κύρου Ανάβασις», όπου οι Σπαρτιάτες μισθοφόροι δηλητηριάστηκαν από το μέλι του φυτού! Μάλιστα η λέξη αγούδουρας που χρησιμοποιείται κυρίως από τους ντόπιους, πολύ πιθανόν να προέρχεται από την τουρκική ρίζα «ayu», που σημαίνει δηλητήριο. Παρ’ όλα αυτά και σύμφωνα με τη μαρτυρία του Χρήστου Χατζηλία, το ροδόδενδρο της Λέσβου αποτελεί ένα από τα εβδομήντα συστατικά που χρησιμοποιεί το Πατριαρχείο για να φτιάξει το άγιο μύρο.

Ανεβαίνοντας να συναντήσουμε το λιβάδι με τα μοναδικά αυτά δέντρα, οι ιδανικές καιρικές συνθήκες μας χάρισαν την ευκαιρία να θαυμάσουμε μια μαγευτική εικόνα του κόλπου της Καλλονής, με το μοναδικό συνδυασμό πράσινου της ελιάς και γαλάζιου της θάλασσας που τόσο χαρακτηριστικά χρωματίζει τον τόπο μας. Συνεχίζοντας την πορεία μας μέσα στο ολάνθιστο ανοιξιάτικο τοπίο, συναντήσαμε την εκκλησία των «Πέντε Αγίων». Η επιγραφή στην είσοδο του μικρού ναού, μας ενημερώνει ότι ο ναός είναι αφιερωμένος στις «Πένται Νεάνιδες (Ταις) Εν Πτερούντη». Αν και τα ονόματα των νεανίδων αυτών δεν μας είναι γνωστά, όπως και το έτος του μαρτυρίου τους, γεγονός είναι ότι η καταγωγή τους ήταν από την Λέσβο (κατοικούσαν στον Γαβαθά) και μαρτύρησαν σ’ αυτήν δια ξίφους: «Αι άγιοι πέντε κόραι αι από Λέσβου ξίφει τελειούνται» σύμφωνα με τη μαρτυρία του συναξαριστή του Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου. Η μνήμη τους γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 του Απρίλη.

Μετά την απαραίτητη στάση στο ναό και στην φτωχή ιστορία των πέντε νεανίδων, συνεχίσαμε το δρόμο μας για την Πτερούντα. Όμορφο και γραφικό χωριό, με τα περισσότερα σπίτια του χτισμένα με την ιδιαίτερης αισθητικής ηφαιστιογενή πέτρα της περιοχής, στους τόνους του κόκκινου, κίτρινου και πορτοκαλί. Ακόμα πιο ενδιαφέρον το καφενείο του χωριού, που στον περιορισμένο χρόνο που μας φιλοξένησε, κατάφερε και μας ταξίδεψε με τον διάκοσμό του σε περασμένες εποχές, με τα εξώφυλλα δίσκων αστέρων του λαϊκού πενταγράμμου και ζωγραφιές συγγενικών προσώπων που ως τσολιάδες υπηρέτησαν στα ανάκτορα!

Η πρόσκληση του συλλόγου όμως, μας είχε υποσχεθεί και καταρράκτες. Οπότε δεν υπήρχε χρόνος για καθυστέρηση και αφού δροσιστήκαμε με τα ντόπια αναψυκτικά από τον Πολιχνίτο, ξεκινήσαμε για το Βαθύλιμνο του ποταμού Βούλγαρη κοντά στο χωριό Χίδηρα. Μετά από πορεία μισής περίπου ώρας μέσα από σηματοδοτημένο μονοπάτι, φτάσαμε στον καταρράκτη. Μια ενημερωτική πινακίδα στην είσοδο μας πληροφορούσε ότι πρόκειται για έναν μικρό καταρράκτη ύψους 7 – 8 μέτρων, που σε συνδυασμό με τα ηφαιστειακά πετρώματα και τη δενδρώδη βλάστηση της περιοχής από πλατάνια και λεύκες (καβάκια), συνθέτει ένα μοναδικής φυσικής ομορφιάς τοπίο, άγνωστο στους περισσότερους από τους πεζοπόρους. Παλαιότερα τα νερά του καταρράκτη αποτελούσαν την κινητήριο δύναμη των νερόμυλων που οι μυλωνάδες άλεθαν τα δημητριακά. Οι φωτογράφοι της παρέας κατέβαλαν κάθε δυνατή προσπάθεια να αποθανατίσουν όλη αυτή την ομορφιά και μάλλον το κατάφεραν.

Η αλήθεια είναι ότι μετά δυσκολίας καταφέραμε να «ξεκολλήσουμε» από τον καταρράκτη, αλλά ο Λουκάς, ο οδηγός του πούλμαν, μας περίμενε για να μας μεταφέρει στην Βατούσα και δεν θα ήταν σωστό να τον «στήσουμε». Άλλωστε η ώρα είχε περάσει και τα κουδουνάκια της πείνας είχαν αρχίσει να χτυπάνε! Κατηφορίζοντας λοιπόν το σηματοδοτημένο μονοπάτι, μέσα σε λίγα λεπτά βρεθήκαμε στην οδική αρτηρία που ενώνει την Πτερούντα με τα χωριά Βατούσα και Χίδηρα.

Περνώντας από τον γραφικό οικισμό του Ρέματος, κατηφορίσαμε στην όμορφη Βατούσα. Εκεί η ταβέρνα με την οποία είχαν συνεννοηθεί τα μέλη του συλλόγου μας, είχε έτοιμα τα τραπέζια και μας περίμενε με νόστιμα πιάτα για νηστεύοντες και μη νηστεύοντες! Ήλιος, κρασάκι και μπύρες έφτιαξαν ακόμα πιο πολύ την διάθεσή μας, που μεταφράστηκε σε μουσικό πανδαιμόνιο, με τα ντεσιμπέλ να δονούν το πούλμαν σε όλο τον δρόμο της επιστροφής στη Μυτιλήνη.

Έτσι έκλεισε ακόμη μια όμορφη, απ’ όλες τις απόψεις, πεζοπορία του Ορειάς. Η Πρόεδρός μας Έλσα, ανανέωσε το ραντεβού μας σε δύο βδομάδες, μαζί με τις ευχές της για ένα Καλό Πάσχα.

Καλή Ανάσταση λοιπόν φίλοι μου! Εύχομαι στον καθένα από σας, να περάσετε όσο πιο όμορφα μπορείτε τις άγιες αυτές μέρες μαζί με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Να φάτε και να πιείτε και να απολαύσετε όλο το εορταστικό μενού με αρνιά, τσουρέκια, κόκκινα αυγά και ό,τι άλλο προβλέπεται. Για τα τυχόν παραπανίσια κιλά, μην ανησυχείτε καθόλου: θα τα χάσετε στις επόμενες πεζοπορίες μας!

Χάρτης

 anemotia pterounta vathilimnos map

Φωτογραφίες

Επιμέλεια

  • Κείμενο: Στρατούλα Βαΐτη
  • Φωτογραφίες: Beate Ray, Γιώργος Κουτλής