Συννεφιασμένη η Κυριακή που μας πέρασε… Η παρέα όμως δεν πτοήθηκε και η εκδρομή για την αγροτική περιφέρεια του Αφάλωνα ξεκίνησε ακόμα και με απειλή βροχής!
Προσπερνώντας τη στροφή για το ομώνυμο χωριό, συνεχίσαμε το δρόμο και στρίβοντας αριστερά βρεθήκαμε στην αγροτική περιοχή «Καμήλα», αφετηρία της πεζοπορίας, με προορισμό την Αγία Τριάδα και πάλι πίσω.
Πορεία μέσα από ένα βραχώδες μονοπάτι που απαιτούσε την αμέριστη προσοχή σου προκειμένου να αποφύγεις ανεπιθύμητα ατυχήματα, μιας και πληθώρα από πέτρες «φύτρωναν» σε όλο το μήκος και πλάτος του! Σε ορισμένα δε σημεία δεν είχες κι άλλη επιλογή, αφού το μονοπάτι ήταν τόσο στενό που δεν σου επέτρεπε… παρέα. Σε συντρόφευε όμως η μυρωδιά της ρίγανης και του φασκόμηλου που κατέκλυζε την περιοχή και ερχόταν να προσθέσει το επιπλέον σ’ ένα τοπίο από πεύκα, σκίνους και θάμνους.
Τα δύο ανενεργά και εγκαταλελειμμένα καμίνια (ασβεστοκάμινα) που συναντήσαμε ανηφορίζοντας, παραμένουν ακόμη ζωντανή απόδειξη της εκμετάλλευσης της πέτρας της περιοχής σε περασμένες εποχές, που σήμερα συνεχίζεται από το παρακείμενο λατομείο, πανοραμική θέα του οποίου μπορούσε κανείς να θαυμάσει με το που έφθανε στην κορυφή του βουνού.
Μετά από μια σύντομη στάση, κατηφορίζοντας, το τοπίο αλλάζει και ελαιοκτήματα έρχονται να γεμίσουν το πλάνο, με τα δίχτυα τους στρωμένα για τη συλλογή του ευλογημένου καρπού, ή ήδη μαζεμένα από τους ιδιοκτήτες τους. Ένας χώρος αναψυχής και αθλοπαιδιών μάλλον έκπληξη προκάλεσε στους περιπατητές, μιας και μόνο μπασκέτες δεν περίμεναν να συναντήσουν στο συγκεκριμένο μέρος!
Συνεχίζοντας μέσα από μια πευκόφυτη περιοχή φτάσαμε στο «νερό». Το σημείο της δεύτερης στάσης μας. Εκεί συναντήσαμε το εκκλησάκι της Αγ. Τριάδας, όπου κάποιοι από τους περιπατητές επισκέφθηκαν και δεν έχασαν την ευκαιρία να προσευχηθούν. Παραδίπλα χτισμένος ένας μπετερμές. Χρονολογία χαραγμένη πάνω στη πέτρα, 1990. Αυτή τη χρονιά οι κτηνοτρόφοι της περιοχής, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και ανταποδοτικότητας στον τόπο που βοσκούν τα κοπάδια τους, (σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας δίνει ο φίλος Θόδωρος), αποφασίζουν να χτίσουν μια μεγάλη πέτρινη βρύση που συνδέεται με μια μικρή χαβούζα μέσω ενός χωμάτινου αύλακα.
Αφήνοντας πίσω την Αγ. Τριάδα συνεχίζουμε προς το τέλος της διαδρομής. Τα σύννεφα έχουν αρχίσει να μαζεύονται επικίνδυνα, η μουντάδα του ουρανού να γίνεται όλο και πιο έντονη και αρχίζει το παζάρεμα με τη βροχή. Πετυχημένο το “deal”, αφού λίγο μετά και αφού έχουμε επιβιβαστεί στα αυτοκίνητα, ξεκίνησε…

Χάρτης

Φωτογραφίες

Επιμέλεια

• Κείμενο: Στρατούλα Βαΐτη
  
• Φωτογραφίες: Γιώργος Κουτλής