Η σημερινή μας εξόρμηση ήταν μοναδική! Στο καθιερωμένο σημείο συνάντησής μας το πρωί, αφού όλοι δώσαμε το παρόν, ξεκινήσαμε με το λεωφορείο για τον προορισμό μας.
Περίπου μια ώρα διήρκησε η διαδρομή από τη Μυτιλήνη στον παλιό Χάλικα. Παρ’ όλ’ αυτά, η ώρα πέρασε ευχάριστα με την Έλσα να μας αφηγείται μυθικές ιστορίες σχετικά με το βουνό που θα διασχίζαμε, τον Λεπέτυμνο, ενώ εμείς αγναντεύαμε το ωραίο τοπίο.
Φτάσαμε στον προορισμό μας και ξεκινήσαμε την πορεία μας. Ανηφορικό αρχικά αλλά και στη συνέχεια, καθώς διαπιστώθηκε αργότερα, το δάσος ήταν καλυμμένο από πλατανόφυλλα σε τέτοιο σημείο, που ίσα που φαίνονταν οι επιφάνειες από τους μεγαλύτερους βράχους. Ακολούθησε ένας χωματόδρομος μέχρι να μπούμε στο κυρίως μονοπάτι το οποίο ήταν κατάφυτο με βελανιδιές. Κάναμε και κάποιες στάσεις για να ανακτήσουμε δυνάμεις για την τελική ανηφορική πορεία. Στην τελευταία, φορέσαμε όλοι τα αντιανεμικά μας, καθώς η διαφορά υψομέτρου είχε γίνει αισθητή, ενώ, παράλληλα, φυσούσε αρκετά.
Από κει κι έπειτα, το τοπίο θύμιζε σεληνιακό. Θαμνώδης βλάστηση, με πετρώδες έδαφος και μια αρκετά παχιά στιβάδα ομίχλης να μετακινείται ολοένα και πιο μακριά, εμποδίζοντας σ’ έναν βαθμό την ορατότητά μας προς το υπόλοιπο τμήμα του νησιού. Κι επιτέλους, φτάσαμε στην κορυφή!
Από κει κι έπειτα, τα πράγματα ήταν πιο εύκολα, αν και η κατάβαση ήθελε εξίσου προσοχή.
Μετά από αρκετές ώρες πορείας, φτάσαμε στη Συκαμιά, όπου μας περίμενε ένα λουκούλλειο γεύμα φροντισμένο από παραδοσιακά μαγαζιά της περιοχής. Αν και αισθητή η κούραση, η ευχαρίστηση ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπο όλων μας. Υποσχεθήκαμε να ανταμώσουμε πάλι.
Αφήσαμε πίσω τη Συκαμιά και όταν φτάσαμε στη Μυτιλήνη είχε πια νυχτώσει…

Χάρτης

Φωτογραφίες

Επιμέλεια

• Κείμενο: Ελένη Χάλιου
  
• Φωτογραφίες: Παναγιώτης Λιναρδής, Ράνια Κεχαγιά, Νεκταρία Καρακλά, Γιώργος Κουτλής